Vechtdal – Dalfsen Landgoederen (14 km)
De afgebeelde foto’s zijn gemaakt tijdens de wandeling en geven een impressie van de route.
Wandelen in het Vechtdal betekent ook dichtbij huis een mooie route wandelen. Helaas klopte de informatie niet in het boekje. De werkelijke lengte van de route is niet 12 maar 14 kilometer. Maar ach, hebben we 2 kilometer meer te genieten.
We beginnen bij het station van Dalfsen en wandelen zo de natuur in. Heerlijk genieten van wat ganzen die op een meertje aan het dobberen zijn. De route komt langs meerdere landgoederen, en dat is duidelijk te zien aan de boomlijnen om je heen.
De lijnen geven een mooi uitzicht op de landhuizen, zoals Huis Den Berg. Onderweg zien we ook een ruime woning voor dieren in de vorm van een holle boomstam. De mensen in de buurt zijn creatief bezig gezien de zonnewijzer gemaakt van fietswielen. In het Nedersaksisch “Kromn hoepuls” oftewel “kromme hoepels”.
Overal zie je vernieuwde hekken in dezelfde stijl, maar eentje springt eruit. Het hek voor de boerderij met de tekst “veur ’t huus”. Even later zien Huis De Aalshorst opdoemen met sierlijke beelden aan de voorkant.
In de tuin op het terrein van het landgoed vinden we ook nog een voorraadkelder. Al wandelend treffen we het bankje van Jans aan en moeten we links afslaan, want verderop geeft het bord aan dat het geen doorlopende pad is.
Als we een breed pad oversteken merken we op dat er nieuwe borden staan. Dit ter vervanging van het bord dat volledig door de boom is ingesloten. Kijk je om dan heb je een heel mooi uitzicht op Huis Den Berg (tja, je komt daar vaak bij in de buurt). Vervolgens lopen we weer het bos in om onze route te vervolgen.
Nog niet lang voor onze passage heeft hier ook een ree gelopen, gezien de sporen. Deze lopen een heel eind over het pad voordat de ree weer het bos is ingegaan. Ook wij slaan een pad in, maar die is wel heel smal en soms bijna niet te ontwaren. Even opletten en hindernissen nemen om het pad te volgen. Maar dan komen we toch bij het beloofde ven. Na de heide wandel je langs fraaie vormen in de boompartijen.
Wat voorheen een zandpad was, is nu een verharde weg geworden. Dit loopt zo een heel eind door, we schatten wel zo’n 2 kilometer lang. Wel wordt heel duidelijk gemaakt dat je hier niet op de uitritten mag parkeren.
Uiteindelijk komen we weer bij het station aan. Even snel een foto maken, want de treinen staan er nu allebei. De eerste stond er al en de tweede kwam net binnen. Hiervoor waren de spoorbomen omlaag en ze gaan ook weer snel omlaag voor de eerste trein. De foto is nog niet gemaakt of we horen de bellen al weer. Gauw van het spoor af en in ‘Het Oude Station’ even een heerlijk bakje soep eten.
Weer lekker gewandeld!