Lekker wandelen op een lentedag!

Het zonnetje scheen heerlijk, helaas maakte de wind het een beetje aan de frisse kant. Maar dat belaste niet het genieten van dit prettige wandelweer en de mooie route.

Vanuit Markelo is het gelijk de berg omhoog (tja, je moet er wat voor over hebben). Wel krijg je direct fraaie en weidse vergezichten op de omgeving. Hierbij is de telefoon-/radio/televisie-mast van Markelo een kenmerkend beeld en niet te missen.

Het zonnetje levert natuurlijk een mooi schaduwplaatje op van de actieve wandelaars.

De route is verweven met de route die door de KnTs (Kerkepaden–Tichelroutes) is gemaakt om in de voetsporen van WOII te stappen. Momenteel was er ook een evenement in het kader van 75 jaar vrijheid bezig, herkenbaar aan de diverse borden langs de route.

Al snel komen we langs een voormalig onderduikershol. Zo dat is best krap om daar binnen te komen. Maar eenmaal binnen is het naar verhouding best ruim. Ook wandelen we langs de “Dikke Steen”, een zwerfkei die niet de originele kei is, maar ter vervanging hier is geplaatst terwijl de originele steen in het centrum is terechtgekomen na een omzwerving via “Dieka van de Kruusweg”. We zien eveneens een bordje met de mogelijkheid om verhalen te beluisteren via een QR-code (Hej-t al heurt ?!,  Heb je het al gehoord?!). Vervolgens lopen we langs een bomkrater met (ter verfraaiing en verduidelijking) een bomscherf. Daarna treffen we loopgraven aan die door de Duitsers zijn gebruikt om o.a. 7 bruggen langs de Schipbeek in de gaten te houden, maar ook het Twentekanaal en de spoorlijn Lochem-Goor. De bomen waren gekapt om vrij zicht te krijgen.

Het bos verlatend steken we de Schipbeek over en lopen hier een heel stuk langs om bij de volgende brug weer naar de andere kant te gaan. Tijdens deze wandeling zien we wat rimpeling in het water en dat blijkt een hoogte-verloop in de Schipbeek te zijn, waarbij de snelheid van de stroming hoger is dan verwacht. Dit komen we later nog een keer tegen.

Zo, even toe aan een tussenstop en een heerlijk kopje koffie. Mijn wandelpartner wist een leuk plekje bij “De Hoestinkhof”. Inderdaad een ‘To Go Corner’ met koffie en andere versnaperingen. Even heerlijk genoten!

Al verder wandelend nog een onderduikershol tegengekomen met een wat luxere ingang. En op de berg “De Hulpe” even een Mariakapel bekeken.

Uiteindelijk wandelen we Markelo weer in en passeren ‘Tuthola’, ja echt, we kwamen een tuthola tegen! Je kon zien dat de molen “De Hoop” zich er aan ergerde. Deze zag groen en geel.

Zo, nu nog een heerlijk bakje soep bij “Het Wapen van Markelo”. Dat was tenminste de bedoeling, maar dat liep anders. Onderweg er naar toe hoorden we al iets over een stroomstoring in heel Markelo. En dat bleek inderdaad het geval te zijn (zelfs in een nog groter gebied). Dus op naar de auto en naar huis.

Maar toch lekker gewandeld!