Oud Ootmarsum – Poascheberg, Krönsberg, Lönsberg (15 km)

De afgebeelde foto’s zijn gemaakt tijdens de wandeling en geven een impressie van de route.

In het begin kom je een bord tegen in de wei wat aangeeft wat voor kleur de koeien hebben, geen twijfel mogelijk ‘Zuver Broen” oftewel bruin. In deze omgeving kun je op de trekker in teamverband rondrijden via een verhuurbedrijf, dus iedereen op zijn eigen trekker. Hoe leuk is dat! En als dat niet leuk genoeg is kun je altijd nog gaan zitten op een ‘elfenbankje’.

In het bos moet je om een boom heen lopen en die boom heeft nogal een behoorlijke puist, zo die is groot. Al wandelend steek je soms paden over en moet je via het ene hek naar de overkant door het volgende hek en als je goed oplet zie ook nog een kabouterbos.

Even later kom je over een brug op het droge. Gelukkig komen we nog een brug tegen met een echt beekje er onder door. Onderweg heb je leuke doorkijkjes en zie je vennetjes in het bos. De route leidt ons ook langs een ‘bron’-vijver. Via de brug kom je op een ronde vlonder, waaronder eenden lekker aan het rusten zijn.

Hoe verrassend is het om in het bos een kunstwerk tegen te komen en een bankje dat aangeeft dat dit het donkerste stukje van Twente is. Uitkijkend over graanvelden is het mooi wandelen totdat je de grens oversteekt en je ineens in Duitsland bent beland.

Bij het restaurant Zum Lönsberg staat ook een uitkijktoren waar je op mag. Je klimt dan naar 22 meter hoogte, terwijl je in werkelijkheid op 107 meter staat, omdat de toren op een berg staat van 85 meter hoog. Wat verderop keren we terug in Nederland met een fraaie grenssteen (Dan is het Hesingen (D) of Hezingen (NL) wat je maar wil). Terug in Nederland vind je snel een picknickplek met een sierlijke tafel.

Heerlijk om je heen kijkend zie je in het graan diverse paarse plekken, dat bleek een soort klimplantje te zijn zoals een wingerd groeit. En ook hier zie de invloed van creatieve mensen, want ja hij is thuis! Onze kabouter is aanwezig in de boom. Wat later zien we een blijkbaar bekende boom, dit is de boom van Brunninkhoes Jantje met zijn mooie gedicht “T leav’n löp en geat veurbie de herinnering blif an oe in mie”.

Als laatste komen we over een erf waar de kip met zijn kuikens heer en meester is over het meubilair. Ach wat maakt het uit, we hebben in elk geval lekker gewandeld.